Poem

होते महात्मा गांधीजी म्हणून देश झाला स्वतंत्र. छातीवरती गोळ्या झेलून वापरला अहिंसेचा तंत्र…. खादी,चरखा ताकत होती अवजार...

सूर्य जगवतो । सूर्य पेटवतो । सूर्य मिटवतो । तिमिरास ।। रवी,दिनकर । नाम शोभे फार ।...

ममतेने भरलेली मुर्ती म्हणजे माझी तुमची सगळ्यांचीच आई असते रंगारूपाने वेगळी असली तरी आईची माया सारखीच असते...

ज्याचा नको त्याचा/ ऐकतो आवाज चढवती साज /भाषणाचा.. निष्फळ त्या कथा/खोट्या नाट्या व्यथा वाढवती जत्था/ भाविकाचा.. कल्पनेचे...

रणरणत्या ऊन्हातून न्हाऊन निघालेल्या अलवार रात्रीत…की.., धुक्याने आच्छादलेल्या ब्रम्हमुहूर्ताच्या त्या रम्य पहाटेत…! कुठे शोधू मी तुला… जगाला...

मनी एक आशा । तेवत ठेवतो । श्रमात जगतो । निरंतर ।। लेखणीला माझ्या । झुकू देत...