Poem

व्हा, रे ..आता शहाणे  शोधू नका ‘ बहाणे.. आपलीच ‘ लोक ‘हरली आपल्यातल्या ‘ तहा ‘ ने…!...

नभाला भिडावे निळ्या पाखरांनी मुक्ती गीत गावे निळ्या पाखरांनी उपाशी रहा पण, पुरेशे शिकावे सज्ञानी बणावे,निळ्या पाखरांनी...

चूल फुकता फुकता वाहे डोयातून पाणी नको सांगू बाई आता तुहया जीवाची कहानी ! सुख आणि दुःख...

तथागता रक्तबंबाळ झाल्यात तव बोधिवृक्षाच्या फांद्या पानांपानावर लिहिलेल्या शांती अहिंसा करुणा मैत्रिभावना रडताहेत ढसाढसा खालच्या माणसांच्या उत्थानासाठी...

बाबासाहेबांना का म्हणतो  आम्ही आमचा बाप उपकार त्यांचे मोजायला जगात कोणतेच नाही माप आमची मुले जगावी म्हणून...

माझी कविता कुणाला आवडो नावडो तरीही मी लेखनी माझी झिजविणार आहे नव रोपट्यांना मी जपणार आहे मनात...