- माझ्या जन्मदात्यांनो !
- तुमच्या पायांच्या भेगा
- आणि हातांच्या अगणित जखमातून
- अधोरेखीत होणारी तुमची आभाळमाया
- काळीज कप्प्यात निरंतर सलत असते!
Contents
hide
- जणू , तुमच्या काळजाचे ठोके
- केवळ माझ्या उत्कर्षासाठी धावायचे रात्रंदिवस,
- गरीबीच्या जोखडातून पिल्लांना मुक्त करून नभात ऊंच भरारी घ्यायला शिकवायचे !
- तेव्हा तुमचा भविष्याचा वेध बघून मी पुरता हादरायचो !
- तुमच्यातल्या अगणित कष्टाला, धाडसाला, साहसाला, शिस्तीला, आत्मविश्वासाला, नियोजनाला आणि खंबीर मातृत्व व पितृत्वाला सन्मानाने नमनच!
- आज सारंकाही खुशालीचं असतांनाही मनात हूरहूर वाटतेय हो…
- तुमच्यासाठीची शेवटपर्यंत चाललेली माझी निरर्थक धडपड ,तुम्ही लुकलुकत्या डोळ्यांनी मरणासन्न खाटेवरून बघायचे इस्पीतळात असह्यपणे !
- तरीही कठोर मनाने,
- निसर्ग नियमाप्रमाणे
- तुम्ही मला पोरके करून गेलात
- मागे अनेक प्रश्न ठेऊन गेलात
- त्यावेळी खुप हळहळलो होतो,
- तडफडलो होतो, मुकलो होतो तुमच्या मायेला कायमचा !
- आता उरल्यात फक्त कँलेंडरच्या तारखात आणि स्मृतिपटलावर कोरलेल्या आठवणी त्यांनाच कुरवाळतो आहो
- आलेला प्रत्येक क्षण पुढे ढकलतो आहो !
- संकटांशी दोन हात करून जगण्याची
- तुमची शिकवण अजूनही माझ्या कानात घुमते आहे !
- म्हणूनच मी जगतो आहो,
- संकटांशी लढतो आहो
- तुमच्याचसारखा नित्य,
- ऊभा आहे असंख्य वादळं झेलत
- वादळातील दीपस्तंभासारखा
- पिंपळाच्या सावलीत !
- तुमचाच
- -अरुण विघ्ने
- वर्धा
